Respect
Trefwoorden:
motivatie | respect | gescheiden | ouders | kinderen | leven
De laatste blog eindigde met de vraag; "zou ik ook zo zijn en handelen als ik uit een intact gezin zou komen?"
Ik denk het niet. Ik ben opgegroeid met mensen om me heen die eigenlijk allemaal "kind van gescheiden ouders" zijn. Het grappigste is dat de vriendjes die ik heb gehad wél stuk voor stuk uit intacte gezinnen kwamen.
Ik merkte dat ik totaal niet op één lijn lag met de levenswijze en motivatie van deze jongens. Er miste een stukje ambitie en een stukje doorzettingsvermogen. Ik begrijp dat je een keer van studie kunt wisselen, van een biertje houdt en graag geld wilt uitgeven, maar bij een paar van deze jongens ging het veel verder dan dat. Ik heb weleens met mijn oren staan klapperen als een vriendje een bepaalde opmerking maakte.
Ik vond dit wel erg interessant, want zij kwamen toch wel uit een stabiele omgeving....
Toevallig had ik een paar weken geleden een feestje, waarbij ik iemand tegenkwam die begon over mijn blog. We raakten aan de praat en toen zei deze persoon: "Als je uit een stabiel gezin komt, zoals ik, wordt er meteen een verwachting uitgesproken waar je aan moet voldoen en dat kon ik niet toen ik jonger was". Is dit de oorzaak van wat ik heb gezien bij bepaalde mensen?
Hetgene wat ik jullie eigenlijk probeer te zeggen is dat de nadruk niet teveel op het label "kind van gescheiden ouders" moet liggen, want mijn voorbeeld hierboven laat zien dat kinderen uit intacte gezinnen ook met een bepaalde druk moeten omgaan. Waarom maken we dan toch onderscheid tussen kinderen uit intacte gezinnen en kinderen van gescheiden ouders?
Deze vraag heeft niet alleen betrekking op de media, maar ook op mijn studie. Tijdens mijn studie ben ik mezelf weleens tegengekomen en voelde ik me rot na een hoorcollege ontwikkelingspsychologie waar dingen werden gezegd over de ontwikkeling van kinderen van gescheiden ouders. Dan dacht ik; "hé, ik ben een individu en kijk eens waar ik nu zit? Ik maak mijn eigen keuzes en kijk wat het me heeft gebracht? Een studie aan de universiteit!". Ik moet zeggen dat ik hierdoor nog gemotiveerder raakte om één van de hoogste titels te gaan halen in Nederland, namelijk Master of Science.
Ik heb respect voor mensen die het leven écht leven vol overgave en passie. Die dingen doen die ze leuk vinden en alles eruit halen wat erin zit. Ik ben iemand tegengekomen waar ik diep respect voor heb en die het levende voorbeeld is "waarom" ik deze blog schrijf. Deze persoon is niet opgevoed door de biologische ouders, maar door opa en oma. Jullie begrijpen vast, zonder dat ik in detail treed, dat de gezinssituatie verre van ideaal was. Deze persoon is nu nog steeds met de eerste partner, heeft twee prachtige kinderen, een fulltime baan op kantoor en is nu aan het afstuderen voor een HBO- studie. Misschien ook belangrijk om te weten: deze persoon rookt niet eens. Alle aspecten waarover mijn studie en de media uitspraken doen heeft geen betrekking op deze persoon. Dit verhaal moet belicht worden in de media zodat kinderen van gescheiden ouders het gevoel krijgen dat ze het leven kunnen gaan leiden zoals zij dat willen. Leef het leven en laat je niet in een hokje duwen!
*In deze blog schrijf ik over mijn ideeën en uit ik mijn visie. Bepaalde zaken zijn niet gebaseerd op feiten, maar op waarnemingen.